زندگی اهالی کوچه شقایق در کنار صف گاز!

کوچه شقایق یک، تا چهل‌سال پیش، بخشی از زمین‌های کشاورزی بود. ستاد اجرایی فرامین امام در مشهد، همان زمان این زمین‌ها را به خانواده‌های دارای پنج و شش‌فرزند واگذار کرد. با احداث بوستان شقایق در کوچه به‌مرور آبادانی به این معبر آمد. تا پیش از آن در زمین‌های زراعی این محدوده، جو و گندم و چغندر، گوجه و... کشت می‌شد.

به‌دلیل نام بوستان و معابر اطراف که نام‌هایی مانند شمیم و نیلوفر داشت، این معبر شقایق نام گرفت. وجود صافکاری‌های متعدد و صف پمپ گاز اکنون به مشکلات اساسی این محدوده تبدیل شده است. سروصدا از یک سو و ترافیک ایجاد‌شده در معبر از‌سوی دیگر باعث آزردگی خاطر ساکنان شده است.

زمین مهدیه گنابادی‌ها را برات مهدوی‌میل‌کاریز اهدا کرد و به کمک خیران این مهدیه در سال ۱۳۷۸ احداث شد.

امرالله رشیدی‌نژاد که هفتاد‌و‌یک‌ساله و از قدیمی‌های این کوچه است، می‌گوید: قدیم‌ها در زمین‌های این اطراف یک سال گندم کاشته می‌شد و سال بعد صیفی‌جات.

بنا بود قسمت بزرگی از زمین رهاشده این کوچه بوستان شود، اما باوجود نارضایتی ساکنان، سال ۱۳۸۳ در آن زمین، پمپ گاز احداث شد.

در انتهای کوچه شقایق یک، هنوز زمین‌های رهاشده‌ای وجود دارد که محل اتراق معتادان شده است. شهرداری در‌حال احداث بوستانی در این زمین است.

بوستان شقایق نزدیک به بیست‌سال پیش احداث شد. این بوستان به سرویس بهداشتی، لوازم ورزشی و بازی مجهز است.

فعالیت نزدیک به ۳۰ صافکاری درست مقابل پمپ گاز باعث ایجاد ترافیک و گاه راه‌بندان در این معبر می‌شود.